Nie jest prawdą, ze decydent w każdej sytuacji dysponuje odpowiednią wiedzą i kompetencjami, by sprostać każdej sytuacji decyzyjnej.
KONSULTACJE- przyczyną przeważnie jest brak wiedzy lub doświadczenia w poszczególnej sytuacji. Dana osoba może nie być w stanie nadążyć za zmianami i może potrzebować pomocy.
ZASTOSOWANIE KONSULTACJI - to włączenie innych osób, które mogą pomóc decydentowi. Konsultacje to porozumiewanie się i zasięganie czyjejś rady, pomocy. W literaturze jest różnie, autorzy kładą nacisk na najróżniejsze szczegóły.
Można jednak wyróżnić dwa stanowiska:
1. znaczenie szersze – konsultacja to każda form pomocy w podejmowaniu decyzji, zarówno świadczona profesjonalnie, jak i nie. Może dotyczyć ona różnych spraw np. treści i struktury zadania, sposobu jego wykonania.
2. rozumienie węższe - ( niekiedy określane mianem konsultingu) –jest to usługa o charakterze profesjonalnym;
KONSULTING – przyjmuje się iż jest to profesjonalna usługa doradcza zamawiana przez decydentów i świadczona w sposób niezależny i obiektywny przez specjalnie wyznaczone do tego osoby.
Obejmuje ona:
- ustalenie i analizę problemu;
- propozycje rozwiązania;
- pomoc we wdrożeniu;
CECHY KONSULTINGU:
• profesjonalna pomoc- dostarcza wiedzy i umiejętności rozwiązywania praktycznych problemów, powinna być świadczona przez firmę konsultingową, bądź osoby, które na co dzień nie zajmują się zawodowo doradztwem, ale przy zastosowaniu zasad zdrowego konsultingu. Powinni znać najnowsze osiągnięcia nauki w zakresie rozwiązywania problemów decyzyjnych.
Dwie sfery aktywności:
1. Stałe podnoszenie poziomu profesjonalizmu poprzez gromadzenie wiedzy o różnych problemach;
Doskonalenie umiejętności określania i rozwiązywania problemów decyzyjnych i umiejętność dotarcia z tym do odpowiednich osób.
2. Rozwiązanie konkretnych problemów. Poszukiwanie konkretnych informacji,
Formułowanie decyzji, przyjmowanie danego sposobu kontaktowania się z ludźmi.
KONSULTANCI NIE MAJĄ WŁADZY DECYDOWANIA I WDRAŻANIA DECYZJI!!!!
Skoro nie podejmują decyzji, nie może na nich ciążyć odpowiedzialność za skutki podjętych decyzji.
Konsultant ponosi odpowiedzialność za wypełnienie warunków wynikających z umowy konsultingowej. Decydent ponosi odpowiedzialność za decyzje i przyjęcie propozycji decyzji.
Niezależność konsultanta.
Konsultant powinien zachować obiektywizm, nie powinien być zainteresowany zbieżnością formułowanych przez niego rad z oczekiwaniami klienta.
RODZAJE ZALEŻNOŚCI, KTÓRA MOŻE POJAWIĆ SIĘ MIEDZY KONSULTANTEM A DECYDENTEM:
1. Niezależność konsultanta finansowa i administracyjna –nie powinien on być podwładnym decydenta.
2. Niezależność polityczna – konsultant nie powinien być podporządkowany np. poprzez przynależność do partii czy ugrupowania politycznego.
3. Niezależność emocjonalna –nie może być powiązany więzami przyjaźni czy pokrewieństwa z ludźmi z organizacji decydenta.
PRZESŁANKI KORZYSTANIA Z KONSULTINGU:
Jakim celom służy konsulting?
Ma pomóc w podejmowaniu decyzji.
Czego oczekują klienci od konsultanta?
Szukają specjalnej wiedzy, umiejętności i doświadczenia :
- uzupełnienie luki w zakresie wiedzy, umiejętności, doświadczenia;
- czasowa profesjonalna pomoc ( często w organizacjach, gdzie pojawia się sezonowe nasilenie problemów decyzyjnych ( gdy pojawia się n nadmiar spraw).
- osoby związane z organizacja mogą potrzebować wniesienia świeżego spojrzenia na sprawę, świeżego punktu widzenia , aby przełamać pewną granicę schematu myślowego.
- poszukiwanie uzasadnienia dla podjętych już decyzji ( decydent może zwątpić w słuszność podjętych decyzji i może szukać potwierdzenia u konsultanta . W przypadku jego złej opinii, może się z decyzji wycofać.
- Decydent może szukać wsparcia w autorytecie konsultanta np. gdy jest przekonany o słuszności decyzji ale obawia się, ze podwładni mogą nie zechcieć jej zrealizować.
- Uczenie się przez konsulting – po to, aby uzyskać określona wiedzę a także w celu opanowania technik rozwiązywania problemów. Celem jest tutaj przygotowanie się do umocnienia swej roli jako decydenta.
ORGANIZACJA PROCESU KONSULTINGU:
Konsulting to wspólna działalność konsultanta i decydenta zmierzająca do rozwiązania problemu.
ETAPY KONSULTINGU:
I. Wejście do procesu konsultacji, mające charakter przygotowawczy. Rozwiązywane są kwestie koncepcyjne i nawiązywane są relacje decydent-konsultant:
a) przedstawienie oczekiwań;
b) dyskusja;
c) wstępna analiza problemu;
d) przygotowanie planu realizacji zlecenia;
e) zawarcie umowy konsultingowej;
klient może tu jeszcze odrzucić propozycje konsultanta, prowadzić rozmowy z kilkoma i dokonać wyboru jednego z nich, może zrezygnować z konsultingu lub podpisać umowę.
II Diagnoza.
Określa się charakter problemu np. psychologiczny organizacyjny itp. Określa się też które z komponentów są najważniejsze. Konsultant ocenia postawy, które wobec spodziewanych decyzji dominują w organizacji.
III Planowanie działania:
Ustalenia rozwiązań oraz sposobów wdrożenia decyzji. Opracowanie alternatywnych rozwiązań oraz ustalenie ich oceny.
IV. Wdrożenie.
Decyzja nie jest elementem procesu konsultacji-podejmuje ją klient.
WDROŻENIE- sprawdzana jest w praktyce trafność decyzji konsultantów. Pierwotny plan może wymagać korekty w fazie realizacji decyzji, dlatego ważnym może się okazać uczestnictwo konsultanta na tym etapie, by konsultant uczestniczył w procesie korygowania tego planu ( w praktyce, wiele zleceń konsultingowych kończy się z chwilą, przedłożenia propozycji rozwiązania problemów decyzyjnych –często ze względów finansowych). Teoria zaś zaleca uczestnictwo konsultanta w fazie wdrożenia.
I. Zakończenie procesu konsultingu.
Strony oceniają współpracę, ( robione są końcowe raporty) ocenia się wzajemne wykonanie zobowiązań, ustala się akceptacje wykonanego działania i konsultant zamyka współpracę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz