Zagadnienia ogólne:
-Charakter prawny wspólnot UE
-System Instytucjonalny Wspólnot Europejskich
-Żródła prawa
-System ochrony sądowej w UE
Prawo europejskie – dwie metody integracji:
1) Inegracja o charakterze ponadnarodowym
2) Integracja o charakterze międzynarodowym
CHARAKTER PONADNARODOWY – to proces, który wychodzi poza państwa członkowskie i dotyczy obok państw członkowskich także innych podmiotów prawa, w szczególności podmioty prywatne, a więc osoby fizyczne i prawne.
CHARAKTER MIĘDZYNARODOWY – to proces, który przebiega w pierwszym rzędzie pomiędzy państwami członkowskimi, natomiast inne podmioty mogą brać udział gdy państwa członkowskie wyrażą na to zgodę.
Art. 6 TWE – zakaz dyskryminacji
W ramach interesów – bezpośredni skutek – każdy na prawo europejskie może się powoływać.
Wg zasady pierwszeństwa wg Traktatu, czyli brak zgodności wg własnego prawa oraz prawo krajowe jest sprzeczne z prawem wspólnotowym (sąd krajowy wydaje decyzje o odmowie zastosowania prawa krajowego i zastosowuje prawo europejskie)
Prawo europejskie:
1. To prawo wspólnotowe – tworzenie i egzekwowanie w ramach istniejących wspólnot: wspólnota europejska i eurowspólnota (euroatom)
Wspólnota to najwęższe rozumienie prawa europejskiego.
2. Prawo wspólnotowe i tworzone w ramach UE – do istniejących wspólnot 1 92 r dodano UE
3. Tworzone w ramach istniejących na kontynencie europejskim organizacji międzynarodowych a zwłaszcza Rady Europy
Cechy systemu integracji ponadnarodowej:
1. Bezpośredni skutek
2. Zasada pierwszeństwa
3. Zasada odpowiedzialności odszkodowawczej za naruszenie prawa wspólnotowego - sankcja o charakterze specyficznym dla prawa UE
4. Autonomia systemu instytucjonalnego wspólnot europejskich (system instytucjonalny jest niezależny i odrębny wobec państw członkowskich
-art. 7 Traktatu o Wspólnotach Europejskich – Wspólnota korzysta z jednolitego systemu instytucjonalnego, który tworzy 5 instytucji:
1. Komisja Europejska
2. Rada UE
3. Trybunał Sprawiedliwości
4. Trybunał Obrachunkowy
5. Parlament Europejski
Funkcjonują na podstawie kompetencji przyznanych w Traktacie, które mają charakter własny. Kompetencje przysługują tylko instytucji.
5. W ramach procesu ponadnarodowego mamy odrębny porządek prawny, który jest wynikiem powołania przez państwa członkowskie na czas nieokreślony wspólnot europejskich.
6. Niezależny proces decyzyjny w ramach Wspólnot, który polega na tym, że Wspólnota europejska funkcjonuje i osiąga cele w oparciu o procedury określone wprost w Traktacie o Wspólnotach Europejskich i Euro Atom.
7. Kolejna cecha wyrózniająca to niewystępowanie w prawie ponadnarodowym (wspólnotowym) zarzutu wzajemności.
Tzn. państwa członkowskie są zobligowane do stosowania prawa wspólnotowego niezależnie od tego czy to prawo stosują inne państwa członkowskie. Państwo, które uważa, że inne państwo nie stosuje dyrektywy, powinno poszukiwać rozwiązań o charakterze instytucjonalnym. Może wystąpić przeciwko temu państwu (z Traktatu), domagając się przestrzegania zobowiązań.
Zasada pomocy nie obowiązuje w krajach UE, państwo może szukać rozwiązań w Traktacie o charakterze instytucjonalnym (trzeba znaleźć artykuł, który daje Komisji Europejskiej uprawnienia o charakterze władczym – art. 211 Traktatu o Wspólnotach Europejskich) – to pierwsza opcja.
Druga to możemy zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości (art.220, art. 226) – TS może uznać naruszenie prawa UE i zastosować karę grzywny. Instytucjonalne ramy są w Traktacie i żadne państwo nie może brać sprawy w swoje ręce.
8. Obligatoryjny charakter jurysdykcji Trybunału Sprawiedliwości – tzn. w zakresie obowiązywania i stosowania prawa wspólnotowego TS korzysta z wyłącznej jurysdykcji do rozstrzygania wszystkich sporów zwiazanych z obowiązywaniem i stosowaniem prawa wspólnotowego.
Art. 298 – Traktatu o wspólnotach Europejskich, przewiduje, że państwa członkowskie zobowiązują się do nieprzekazywania jakiegokolwiek sporu ze stosowania traktatu, innemu sądowi niż Trybunałowi.
Integracja o charakterze ponadnarodowym (wracamy) – cechy:
1. BEZPOŚREDNI SKUTEK – może on występować, ale tylko i wyłącznie gdy same państwa członkowskie tak postanowią. Tu bezpośredni skutek jest wyjątkiem (tam była regułą)
2. ZASADA PIERWSZEŃSTWA – nie obowiązuje w procesie integracji o charakterze międzynarodowym, nie obowiązuje jako zasada prawa wspólnotowego ale może obowiązywać tylko gdy tak postanowią państwa członkowskie, np. polska konstytucja – ratyfikowane umowy międzynarodowe korzystają z pierwszeństwa w procesie konfliktu między prawem międzynarodowym a krajowym. Każdorazowo badamy treśc przepisu prawa krajowego.
3. ZASADA ODPOWIEDZIALNOŚCI ODSZKODOWAWCZEJ – znów decyduje zobowiązanie międzynarodowe państwa polskiego i ogólne zasady międzynarodowe. Ta zasada istnieje tylko wówczas, jeżeli prawo międzynarodowe tak stanowi.
4. SYSTEMU INSTYTUCJONALNEGO – na pierwszy plan wychodza państwa członkowskie ze swoimi instytucjami (sejm,senat) a instytucje wspólnotowe mają charakter uzupełniający.
5. ODRĘBNY PORZĄDEK PRAWNY – to element prawa międzynarodowego
6. NIEZALEŻNOŚC PROCESU DECYZYJNEGO – nie mamy również z nim doczynienia, ponieważ w procesie decyzyjnym decyduja państwa członkowskie.
7. ZARZUT WZAJEMNOŚCI – wzajemność jest możliwa w sytuacji gdy państwo skorzysta z zarzutu wzajemności (kwestia kontrowersyjna)
8. PROCES INTEGRACJI MIĘDZYNARODOWEJ – TS może korzystać z obligatoryjnej jurysdykcji ale w drodze wyjątku i tylko gdy jesteśmy w stanie wskazać konkretny przepis, który nadaje TS jurysdykcje (konkretny przepis a nie blankietowy)
Nasza specjalizacja to pisanie prac magisterskich o Unii Europejskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz